1 juni 1918 -|- Frans De Vogelaere[]
Biografie[]
Jules François (Frans) De Vogelaere werd geboren op 5 februari 1895 te Bachte-Maria-Leerne als zoon van Victor en Anastasia De Schampeleire. Zijn vader was jachtwachter in de domeinen van Merekasteel te Vosselare en Ooidonk.
Frans De Vogelaere was de jongere broer van de bekende renners Guido (1884-1953) en Abel (1892-1974). Hij was vóór de eerste wereldoorlog een verdienstelijk wielrenner want volgens kenners beschikte Frans over nog meer wielrennerstalent dan zijn beide oudere broers. Door het sportblad Sportvriend werd hij al beschouwd als een tweede Cyrille Van Hauwaert toen hij in juni 1914 het Kampioenschap van Vlaanderen voor beginnelingen te Aalst won. De pers voorspelde hem een schitterende toekomst in het wielrennen.
Frans De Vogelaere behoorde tot de speciale lichting van 1915 en had het stamnummer 102/62037. Hij bracht het tot korporaal bij het tweede linieregiment, achtste compagnie. Frans De Vogelaere werd getroffen door een granaatsplinter achter het rechteroor en sneuvelde te Kaaskerke op 1 juni 1918 om 16.10 uur op de dag dat hij promoveerde tot sergeant. Hij werd begraven op het militair kerkhof van Oeren op 3 juni 1918 (graf 610). Met een vonnis van 17 mei 1924 verklaarde de Rechtbank van Eerste Aanleg te Gent dat hij gesneuveld was en kreeg de gemeente van Bachte-Maria-Leerne de opdracht zijn overlijdensakte in te schrijven in de registers van de burgerlijke stand (akte nr. 15/1924). Zijn naam staat op het oorlogsmonument van Bachte-Maria-Leerne.
Bronnen[]
- Seniorennet
- Marc Holderbeke - In memoriam Belgische renners, Handelingen XVII - Zottegems Genootschap voor Geschiedenis en Oudheidkunde, 2015, blz. 217-229