3 mei- 1918 -|- Arthur Wolff[]
The Arrow, 09-07-1910
The Cumberland Argus, 03-06-1912
CWGC-lijst
Biografie[]
Arthur Carlson Wolff werd op 22 juni 1891 geboren te Auburn (New South Wales) als zoon van William John en Olive Mary Catherine Wolff. Hij was één van de zes kinderen van het gezin met vijf broers en een zuster. In zijn jeugd was hij een veelzijdig sportman die naast wielrennen ook boksen beoefende. Voor zijn indiensttreding op 28 augustus 1915 werkte hij als helper bij een smid.
Zijn soldatenverhaal leest als een roman. Wolff vertrok op 6 september 1915 vanuit Sydney naar Egypte, waar in maart 1916 een bokswedstrijd voor middelgewichten in Tel-elkebir won. Later vertrok hij naar het Westelijk front in Frankrijk, waar hij op 11 augustus 1916 aan de rechterarm werd gewond. Hij werd eerst in het veldhospitaal, te Rouen verpleegd en daarna overgebracht naar het Lon General Hospital in Camberwell.
Arthur Wolff keerde terug in actieve dienst bij het 13de Bataljon op 14 december 1916. Toen hij het jaar nadien op 18 maart ontbrak hij op het appel en door de militaire politie dronken werd teruggevonden, kostte hem dit zeven weken soldij. Ondanks dit wangedrag werd hij op 11 april 1917 toch bevorderd tot “Lance Corporal”, op 21 juni tot korporaal en op 16 augustus tot sergeant. Als mitrailleursergeant was hij verantwoordelijk voor een machinegeweer en zijn ploeg. Woensdag 26 september was een bijzondere dag met twee feiten: in een actie bij Passendale werd Arthur later aanbevolen voor een eervolle vermelding en hij werd opnieuw gewond. Maar dit was buiten de gevechtszone want een steekwonde met een bajonet van een jaloerse medesoldaat wegens zijn aanbeveling in de dagorders. Na amper een week in het veldhospitaal keerde hij al terug naar zijn eenheid. Regelmatig werd zijn koelbloedigheid en moed geprezen in de gevechten.
Op 3 mei 1918 was zijn eenheid verantwoordelijk voor de een deel van de beveiliging naast een oud vliegveld op de weg Villers-Bretonneux – Abancourt. Tussen de hangars sloeg een Duitse bom in: twee gewonden en een dode, sergeant Arthur Wolff. Volgens het hoofdkwartier zou hij op het vliegveld begraven zijn met een houten kruis, maar latere berichten van het Rode Kruis melden dat zijn lichaam meer dan één maand in het niemandsland bleef. Volgens een officieel rapport werd zijn lichaam op 29 juni 1918 begraven door het 25ste Bataljon, waarbij zijn identiteit werd vastgesteld door het loonboekje dat hij op zak had.
Arthur Wolff wordt herdacht op het Australian National Memorial in Frankrijk te Villers-Bretonneux Memorial. Zijn jongste broer David Ernest Wolff behoorde ook bij het 13de Bataljon en hij sneuvelde twee maand later in Frankrijk op 4 juli 1918.
Uitslagen[]
1910[]
- 09-07-1910: deelname aan 10-mijl wegwedstrijd (Auburn Club)
1912[]
- 01-06-1912: 2de in 7-mijl wegwedstrijd, Homebusch course (Auburn Bicycle Club)
- 07-09-1912: deelname aan Campbelltown – Asfiefd (25-mijl handicapkoers op de weg)
Bronnen[]
- RSL Virtual War Memorial – https://rslvirtualwarmemorial.org.au/explore/people/267733
- Commonwealth War Graves Commission - https://www.cwgc.org/find-war-dead/casualty/1453368/WOLFF,%20ARTHUR%20CARLSON
- The AIF Project - https://www.aif.adfa.edu.au/showPerson?pid=330237
- National Archives of Australia - https://recordsearch.naa.gov.au/SearchNRetrieve/Interface/ViewImage.aspx?B=8855939
- Mémorial GenWeb - http://www.memorialgenweb.org/memorial3/html/fr/complementter.php?table=bp&id=3755240
- Honouring Anzacs - https://honouringanzacs.net.au/view-anzac-searched.php?aid=258028&anzactype=1&search_text=Sydney,%20NSW,%20Australia